17 чэрвеня 1889 г. у Ваўкавыску нарадзіўся публіцыст, паэт-лірык, перакладчык Бер ЛАПІН.

У 1895-1899 гг. жыў у Аргентыне. Першыя вершы апублікаваў у 1903 г. У 20-гадовым узросце ў 1909 г. эміграваў у ЗША. Друкаваў карэспандэнцыі ў розных габрэйскіх перыядычных выданнях. Першая кніга вершаў — «Уметикэ вэгн» («Маркотныя дарогі») — выйшла ў 1910 годзе ў Вільні. У свае кнігі «Цейхнс» («Знакі», Нью-Ёрк, 1943 г.), «Нас лідэр» («Новыя вершы», там жа, 1940 г.) уключыў пераклады з рускай, ангельскай і амерыканскай паэзіі. Уваходзіў у групу «Юнге», быў сурэдактарам часопісу «Уфкум». Перакладаў таксама на ідыш творы сусветнай літаратуры — «Вікторыя» К.Гамсуна, «Жыццё чалавека» Л.І.Андрэева і інш. У 1919 г. выдаў на мове ідыш анталогію «Руская лірыка», у якую ўвайшлі вершы 22 паэтаў. Апошняя кніга вершаў «Дэр фулер круг» («Поўная чаша») выйшла ў 1950 г. Памёр 23 лістапада 1952 года ў Нью-Ёрку. У 1953 г. былі выдадзеныя пераклады санетаў У.Шэкспіра, над якімі Лапін працаваў 8 гадоў.