Шаноўнае спадарства, усе, хто неабыякавы да інтэлектуальнага жыцця нашага раёну, у нас радасная навіна. Не паспела прырода абудзіцца ад зімовай спячкі, як забілася жыццё нашага народнага клуба “Высокі Волак”.

І тым больш нам радасна пра гэта казаць, што прышлося Галіну Іванаўну нам доўга чакаць. Не з блізкіх зямель вярнулася яна, маніла, трымала яе ЗША. Казалі мне людзі, не вернецца яна, там добра, вясёла, ды і не адна. Казаў я ўпарта, без панікі людзі. І ёй без усіх нас не так добра там будзе. Як раніца светла за ночкай бярэцца, дык й наша Галіна да сроку вярнецца. Бывае сустрэнеш каго са сваіх, і першае ж слова ў абодвух: — Калі?!

І вось яна з намі, і мы разам з ёй, усё як раней, усе адзінай сямьёй. Крыху пра Амэрыка нам паказала, ну і як, звычайна, як дзеці – гулялі… А што пра гульню? Дык усё як звычайна, зноў “Ньюсы” ірвуць к чэмпіёнству адчайна. А мы па ранейшаму, будзем збірацца. Усе, хто адважны, давай далучацца.

Дарэчы, заўважу, як мне падаецца. Ужо найдта гулліва наш лідэр вядзецца. Дай Бог не сурочыць, каб дзе не надзьмула. Але відавочна: Цудоўна адпачнула!

DSCF8570

DSCF8572

DSCF8574

DSCF8575

Сустрэча

DSCF8578